Jak przygotować dziecko do przedszkola

Etap przedszkolny to dla każdego dziecka nie lady wyzwanie. Jest to duża zmiana w jego dotychczasowym życiu. Pójście do przedszkola budzi zwłaszcza na samym początku wiele emocji u malucha. Wielu z nas zastanawia się jak prawidłowo przygotować dziecko na pójście do przedszkola i czy to w ogóle jest możliwe. Każdy z nas jest inny, dlatego nie ma jednej złotej rady co należy konkretnie zrobić, aby przygotować malucha na zmianę w jego życiu. Jednak jest parę schematów oraz zachowań jak postępować, aby dziecko jak najmniej stresowało się pójściem do przedszkola. W tym artykule poznasz kilka wskazówek jak przygotować dziecko do przedszkola.

Jak przygotować dziecko do przedszkola?

Przygotuj nie tylko dziecko, ale także siebie. Przede wszystkim musimy porozmawiać z dzieckiem o zmianie jaka szykuje się w jego życiu i życiu całej rodziny. Jest to bardzo istotne, gdyż pozwoli to na powolne oswojenie się z myślą o chodzeniu do przedszkola. Nie możemy przedstawiać przedszkola jako zła koniecznego lecz jako zwykła normalna czynność. Ma to być uświadomienie dziecka, a tym samym rozwianie jego wszelakich wątpliwości i obaw z tą instytucją. Przedszkole nie może budzić w maluchu strachu. Należy mu wszystko dużo wcześniej wytłumaczyć, aby mogło oswoić się i osłuchać. Taka rozmowa to pierwszy krok do przygotowania naszej pociechy.

Nie koloryzujmy. Nie powinniśmy przedstawiać przedszkola jako krainę szczęśliwości. Nie upiększajmy naszych opowiadań, że tam jest idealnie. Pamiętajmy, że lepiej być pozytywnie zaskoczonym niż przeżyć wielkie rozczarowanie. To stwierdzenie tyczy się także naszego malucha. Dobrze o tym wiemy, że w przedszkolu panuje hałas i nie zawsze spotkać można same miłe i pomocne dzieciaki. Dlatego, nie opisujmy przedszkola jako krainę mlekiem i miodem płynącą tylko dlatego, żeby zachęcić dziecko do pójścia tam.

Wspólne przygotowanie. Bardzo ważne są wspólne zakupy wyprawki do przedszkola. Wspólne skompletowanie potrzebnych przyborów pozwoli oswoić się z myślą zostania przedszkolakiem. Ponadto wspólne zakupy zawsze dają dużo radości.

Kontakt z rówieśnikami. Oswajajmy dziecko z innymi dziećmi. Wychodźmy na place zabaw, do innych którzy mają dzieci. Jednym słowem zapewnijmy maluchowi kontakt z rówieśnikami przed pójściem do przedszkola. Nauczy to budować relacje międzyludzkie, co znacznie ułatwi późniejszą adaptację.

Przyzwyczajmy malucha do naszej nieobecności. Jeżeli dziecko całe dnie spędzało z nami to nagłe rozstanie i to na 8 h może być dla niego bardzo trudne. Stopniowo go przyzwyczajmy do tego. Zostawiaj malucha u rodziny lub znajomych na godzinę lub dwie. Żegnaj się z nim i powiedz, że wrócisz. Pozwoli to w znacznym stopniu ułatwić rozstanie z rodzicem w przedszkolu. Następnie jeżeli placówka, do której zapisałeś dziecko praktykuje tzw. godziny adaptacyjne to skorzystaj z tego. Polega to na zaprowadzaniu dziecka do przedszkola i pozostawianiu go tam np. na 2- 3 godziny. Pozwala to na szybką, a zarazem bezstresową adaptację i przyzwyczajenie się do nowej sytuacji.

Droga do i z przedszkola. Zarówno zaprowadzając dziecko jak i odbierając je z przedszkola nie sprawmy, że będzie to proces monotonny i nudny. Wykorzystajmy ten czas na rozmowę, zaśpiewanie ulubionej piosenki czy cokolwiek co sprawi, że nasze dziecko się zrelaksuje i odpręży.

Dziecko to żywa istotą, niezwykle delikatna i uczuciowa. Bardzo często dzieci na nagłe i nieoczekiwane zmiany reagują stresem i buntem. Dlatego tak ważne jest stopniowe przygotowanie dziecka do pójścia do przedszkola. Musimy zdać sobie sprawę z tego, że nie będzie to proces, który zajmie nam tydzień czy miesiąc. Co najmniej pół roku wcześniej należy już zacząć wprowadzać nasze przygotowanie małymi kroczkami w życie codzienne. Podjęcie nauki przedszkolnej to dla maluch ogromna zmiana życiowa. Co bardzo często wiąże się ze stresem. Dlatego postarajmy się, aby przedszkole kojarzyło mu się przyjemnie , a pobyt w nim nie był traktowany jak przymus.

Jeżeli widzimy, że dziecko nie może zaadoptować się w przedszkolu to bacznie je obserwujmy , pozwoli to nam na zrozumienie dlaczego tak jest. Należy również szczerze i spokojnie porozmawiać z pociechą. Czasem przyczyną tego może być naprawdę mała błahostka. Jednak nigdy nie bagatelizujmy zachowania naszego dziecka i dajmy mu poczucie bezpieczeństwa oraz zaufania i podzielenia się każdym problemem z jakim się boryka. Najważniejsze, żeby własne dziecko miało w nas najlepszego przyjaciela.